Thursday, September 6, 2012

ಮರೆಮಾಚು ...


ಅದವಳ ಶಾಲೆಯ ಮೊದಲನೇ ದಿನ ...
ಅಪ್ಪನೊಡೆ ಕೈಬೆರೆಳ ಹಿಡಿದು ಹೊರಟ ದಿನ
ಅವನಿಗೆ ಹೆಮ್ಮೆಯಾದರೂ ಇಬ್ಬರಲ್ಲೇನೋ ದುಗುಡ ದುಃಖ!!
ಪುಟ್ಟ ಮಗಳೋಡೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಅಪ್ಪಾಜಿ ...
ಇನ್ನೇನು ಮಗಳ ಬಿಟ್ಟು ಬರುವ ಸಮಯ ..
ನನ್ನ ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗದಿರು ಅಪ್ಪ!! ..
ಕಣ್ಣಿರಿನ ಹೊಳೆಹರಿಯೆ ನಾನೊಬ್ಬಳೆ ಹೇಗಿರುವದೆಂಬ ದುಗುಡ
ನಾನಿಲ್ಲಿರಲಾರೆ ಒಬ್ಬಳೇ ಬಿಡದಿರು ನನ್ನ ಇಲ್ಲಿ
ಕಣ್ಣೊರೆಸಿ ಸಮಾಧಾನಿಸಿದಾತ ಮರೆಮಾಚಿ ತನ್ನ ಕಣ್ಣೀರ ..
ನಾವಿಬ್ಬರೂ ದೂರವಿದ್ದರೂ ನಾ ನಿನ್ನೋಳಗಿರುವೆ
ನಾನಿಲ್ಲೇ ಇರಲು ಅಸಾದ್ಯವೇನೋ ..

ಅದವಳ ಮದುವೆಯ ದಿನ ..
ಮುದ್ದು ಮಗಳ ಹೊರಟ ಗಳಿಗೆ ಅದೆಸ್ಟು ಅಹಿತ ಅವಗೆ ..
ಆ ದಿನದ ಅವಳಲಂಕಾರ ಅವನೆಂದೂ ನೋಡಿಲ್ಲ ..
ಆದರೂ ಅವಳ ರೂಪವ ಬಲ್ಲವ ಅವನು ..
ಹೋಸಜೀವನದೊದೆ ಹೊರಟೊಡೆ ಮಮತೆಯ ಭಾಷ್ಪ ..
ಆನಂದ ಬಾಷ್ಪದಲ್ಲಿಯೂ ದೂರವಾಗುವಿಕೆಯ ಕಣ್ಣೀರ ಹನಿ ಅವನಲ್ಲಿ ..
ಅವಳು ದುಗುಡದ ಕಣ್ಣೀರನ್ನು ಗಮನಿಸುತ್ತಾಳಂದು..
ಕಣ್ಣೊರೆಸಿ ಸಮಾಧಾನಿಸಿದಾಕೆ ಮರೆಮಾಚಿ ತನ್ನ ಕಣ್ಣೀರ ..
ನಾವಿಬ್ಬರೂ ದೂರವಿದ್ದರೂ ನಾ ನಿನ್ನೋಳಗಿರುವೆ ..
ನಾನಿಲ್ಲೇ ಇರಲು ಅಸಾದ್ಯವೇನೋ ..

ಅವನ ಕೊಟಡಿಗೆ ಬಂದವಳು ಅವನ ಹಣೆಗೊಂದು ಮುತ್ತಿಟ್ಟು ..
ಅವನ ಹಾಸಿಗೆಯ ಬಲಕ್ಕೆ ಕೂರುತ್ತಾಳಂದು..
ಅವನ ಕೊನೆ ಗಳಿಗೆಯ ಆಸ್ಪತ್ರೆಯ ಹಾಸಿಗೆ ಅದು ...
ಅವಳ ಕೈ ಹಿಡಿದು ಬಿಗಿಯಾಗಿ ಅಪ್ಪಿತ್ತು..
ಅವನಿಗೆ ಶಕ್ತಿಬರಲೆಂಬ ಮಹದಾಸೆ ಅವಳದ್ದು ..
ಬೆಳೆದಾ ಮಗಳೋದೆ ಮರಣದ ಹಾಸಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಹೆಮ್ಮೆಯ ಅಪ್ಪಾಜಿ ...
ಚಿಮ್ಮಿದ ಕಣ್ಣೀರಿನ ಜೊತೆ ಅಪ್ಪ ನನ್ನ ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗದಿರೆಂಬ ಬಯಕೆ ..
ನಾನಿನ್ನ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುವನೆಂಬ ದುಗುಡ ...
ಕಣ್ಣೊರೆಸಿ ಸಮಾಧಾನಿಸಿದಾತ ಮರೆಮಾಚಿ ತನ್ನ ಕಣ್ಣೀರ ..
ನಾವಿಬ್ಬರೂ ದೂರವಿದ್ದರೂ ನಾ ನಿನ್ನೋಳಗಿರುವೆ
ನಾನಿಲ್ಲೇ ಇರಲು ಅಸಾದ್ಯವೇನೋ ..

-- ಅಮರ ಕೆ ಜಿ , ಕಾನುಗೋಡು