ಉಸಿರಾಟದ ಒಲುಮೆಯ ಚಿಲುಮೆ ..

ನಾನಸ್ಟೆ ಅವೆರಡು ಸಂವತ್ಸರವ ಕಳೆದಿದ್ದೆ ..
ನನ್ನ ಹೆತ್ತಾತ ದೂರಾಗಿದ್ದ ..
ನನ್ನನ್ನೆಂದಿಗೂ ಪ್ರೀತಿಸುವ ಪ್ರಮಾಣಿಸಿದ್ದ ..
ಅದರೇನು.. ತಾನಿರಲು ಸಾದ್ಯವಿಲ್ಲೆಂದ ...
ದಿನಗಳು ವಾರಗಳಾದವು
ವಾರ ಮಣಿಗಳ ಮಾಲೆ ಮಾಸಗಳಾದವು ..
ಮಾಸಗಳ ತುದಿ ಮೊದಲು ವರುಷಗಳ ಕಳೆದಿತ್ತು ...
ನನ್ನ ಕನಸ ಆ ಅಪ್ಪನ ಕಾಣಲೇ ಇಲ್ಲ !! ..
ನನ್ನಾ ಕಣ್ಣೀರನ್ನ ವರೆಸಲು ಆತನಿರಲಿಲ್ಲ .. ..
ನನ್ನ ಮಲಗುವ ನಿದ್ದೆಗೆಂದೂ ಆತನ ಕಟ್ಟುಕತೆ ಮುದ್ದಿಸಲಿಲ್ಲ !!
ನನ್ನಾ ಹುಟ್ಟುಹಬ್ಬಕೆ ಆತನ ಕಾಣಿಕೆಗಳೆಲ್ಲಿ?
ಅದರೇನು ಪ್ರತಿ ಹಬ್ಬಕೂ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಆತನ ನಿರೀಕ್ಷೆ ...
ನನ್ನ ಶಾಲೆಯ ಮೊದಲದಿನವ ನೋಡಲಿಲ್ಲ ಅವನು ..
ನನ್ನ ಶಾಲಾ ಜೀವನವ ಕೆದಕಲ್ಲಿಲ್ಲ ಕೊನೆಗೂ ...
ನಾನೆಸ್ಟು ಚತುರ ತಿಳಿಯದಾತ!! ...
ನನ್ನ ಅಂಕಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲದರಲ್ಲೂ ನಾಪಡೆದ 'A'
ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ನಾನವಗೆ ಕರೆಮಾಡುವಾಸೆ ..
ನಾನಿನ್ನೂ ಬದುಕಿರುವೆಂಬುದ ತಿಳಿಸುವ ತವಕ ..
ನಾನಿನ್ನೇನು ಹದಿನೆಂಟು ದಾಟುವೆ ...
ನಾ ಕಲಿಯಬೇಕೆಂಬ ಕಾರನ್ನು ಕಲಿಸುವ ಅವನೆಲ್ಲಿ?
ನಾ ಹೋಗುವ ಉನ್ನತ ಶಿಕ್ಷಣಕೆ ಆತನ  ಉಸಿರ ಬಯಕೆ ...
ನಾ ನನ್ನಾ ಬವಿಷ್ಯದೆಡೆ ತವಕಿಸುತ್ತಿರುವೆ... 
ಅದರೂ ಕಳೆದ ದಿನಗಳ  ಮಿಸುಕಾಡುತಿರುವೆ ...
ಊಹೆಗೂ ಮೀರಿ ನಾನೇನು ತಪ್ಪೆಸಗಿರುವೆ ?
  ಊಹೆಗೂ ಮೀರಿ ನಾನೇನು ತಪ್ಪೆಸಗಿರುವೆ !!?
ನನ್ನಾ ಪೋಷಕರು ವಿಚ್ಛೇದನ ಗೊಂಡಿದ್ದಾರಷ್ಟೇ ...
ಆದರೆ ಆದರೆ ...
  ನಾನು ಆತನ ಕಳೆದುಕೊಂಡೆ !!  
ಉಸಿರಾಟದ ಒಲುಮೆಯ ಚಿಲುಮೆಯ ನಾ ಪದೆಯದಾದೆ ...
ಅವರಿರ್ವರ ಜಗಳಕೆ ಕೂಸು ಬಡವಾಯಿತೇನೋ!!