ಮಲ್ಲಿಗೆಯೇ

ಬೆಳದಿಂಗಳೇ 
ಚಂದಿರನ ಮಡಿಲ ಮಲ್ಲಿಗೆಯೇ 
ಬೆಳಕ ಸುವಾಸನೆಯ ಚೆಲ್ಲೇ ..
ಘಮಿಸುವ ನಿನ್ನ ತಂಗಾಳಿಯ ..
ಮಿಂದ  ಚರ್ಮವ ಬೆಳಗಿಸೆ..
ನಿನ್ನ ಹತ್ತಿರ ಎನ್ನ ಸೆಳೆದು 
ಪಿಸುಮಾತ ಹಸಿವನು ಇಂಗಿಸೆ.. 
ನರ್ತಿಸೆ ನನ್ನೊಡೆ ..
ಹಸಿದು ಹಿಡಿಯೆ ನನ್ನ ಕೊರಳ ..
ಮಂದವಾಗದ ಬೆಳಕ ನೀ ಚೆಲ್ಲೇ ..
ರವಿಯ ಮೊದಲ ಕಿರಣದೊರೆಗೂ 
ದೂರ ಬಹುದೂರ ತೇಲಿಸೇ ನನ್ನ ..
ಆಲಿಂಗನದ ಬಲದಿ 
ತೊದಲ ನುಡಿಯ ದಣಿಸೆ ..
ಮುದ್ದಿಸೆ ಮಂದಹಾಸಿನಿಯೇ ..
ಬುವಿಗೆ ಹೊದಿಕೆಯ ನೀಡೆ .. 
ಮತ್ತೆ ಬಾರೆ ಬೆಳದಿಂಗಳೇ ..
ಮತ್ತೆ ಬಾರೆ ಒಳ ಬೆಳಕೆ  ..

- ಅಮರ ಕೆ ಜಿ ಕಾನುಗೋಡು 

-- ಅಧಮ್ಯ --

ಕನಸೊಂದೆ ನಮ್ಮಿಬ್ಬರಿಗೂ ..
ಹೊಡೆದಾಟವೂ ಒಟ್ಟಿಗೇ ..

ಜಗದ ಪರಿಪಾಟವ
ಕಲಿತೆವು ಒಬ್ಬರಿಗೊಬ್ಬರಿಂದ

ನಕ್ಕೆವು .. ಅತ್ತೆವು
ಒಟ್ಟೊಟ್ಟಿಗೆ ..

ಇಬ್ಬರ ಅಭಿಲಾಷೆಯೂ
ಇನ್ನೊಬ್ಬರ ಅಭಿವೃದ್ದಿ

ಇಬ್ಬರೂ ಗೆದ್ದೆವು
ಇಬ್ಬರೂ ಸೋತೆವು! ..

ಪಯಣದ ಕಷ್ಟದಿ
ಇಬ್ಬರೂ ಪಾರಾದೆವು ..

ಬಿದ್ದೆವು .. ಮೇಲೆದ್ದೆವು
ಜೊತೆ ಜೊತೆಯಲೇ ಇದ್ದೆವು ..

ಅಪ್ರತಿಮ ಪ್ರೀತಿ ನಿನ್ನ ಮೇಲೆ
ಆಗಸಕ್ಕೆ ಕೊಂಚ ಮೆಟ್ಟಿಲಷ್ಟೆ

ಅಮೃತದಷ್ಟೇ ಶುದ್ದ
ಗೌರವದ ಸದ್ಭಾವನೆ

ಮೊದಲು ಜನಿಸಿ ನೀ ಜಪಿಸಿದ್ದೇ
ನಂಗೆ ನೀನು ಸಿಗಲು ಕಾರಣ

ಅದಕ್ಕೆ ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಧನ್ಯ ..
ನಿನ್ನಿಂದಲೇ ನಾನು ಅಧಮ್ಯ ..

- ಅಮರ ಕೆ ಜಿ ಕಾನುಗೋಡು 

ಮೌನ ಬಳ್ಳಿ

ನವೀನ ಸೂರ್ಯನ  ಮುಂಜಾವಿಗೆ
ಕೈದಾವರೆಗೆ ವಿಸ್ಮಯ ಕಿರುನಗೆ

ಮಾತೆಲ್ಲ ಪುಳಕಿತ ಸೃಷ್ಟಿಗೆ .
ನಸುಗೆಂಪು ಕಣ್ಣೀರು ಜಾರಿದ ಕಲಶಕೆ

ಅದೆಲ್ಲಿ  ಹುಡುಕಿತು ಸೃಷ್ಟಿ ನಿನಗೆ
ಕುಲ ಬೆಳಗುವ ಕಣ್ಣೊಟವ ..

ಅಲ್ಲೇ ಮಲಗಿದ  ನನಗೆ ..
ಮತ್ತೆಲ್ಲೋ ಕರೆದ ಜೋಂಪು ..

ನೀ ಕೈ ಇಟ್ಟ ಗಲ್ಲಕೆ ..
ಬಿಸಿ ಮುತ್ತೇ ಬೇಡ ..

ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿ ಕೇಳಿದ ಆ ನಿನ್ನ ಸ್ವರ ..
ಅದೆಲ್ಲೋ ಕೊಳಲ ನಾದದ ಇಂಪು ..

ಮೆಲುಕು ಹಾಕಿತು ಮನ
ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ನಿನ್ನ ನೆನಪ ..

ಇರಬಾರದಿತ್ತೆ ನನ್ನ ಕಣ್ಣಂಚಿನಲಿ
ಆ ನಿನ್ನ ಬಿಸಿ ಸ್ಪರ್ಶ ..

ಹೃದಯಕ್ಕೆ  ಅದೆಷ್ಟು ವಿಸ್ಮಯ ..
ಆ ನಿನ್ನ ಪ್ರತೀ ಕರೆಗೆ ..

ವಿದ್ಯುತ್ ಪ್ರವಾಹ ನರ ನಾಡಿಗೆ ..
ನೀ ಕರೆದ ನಾದ ಧ್ವನಿ ಸುರುಳಿಗೆ ..

ಸೋತೆ ನಾನು ನಿನ್ನಮ್ಮಗೆ ..
ನನಗೆ ಕೊಟ್ಟ 'ನೀನೆಂಬ' ಬಹುಮಾನಕೆ!!

ಅಪ್ಪ ಎಂಬ ಆ ನಿನ್ನ ಕರೆ
ಒಳ ಅಂತರಗದ ಶುದ್ದ ಗೆರೆ..

ಅದೇನನಿಸಿತೋ ಆ ಸ್ರುಸ್ಟಿಕರ್ತನಿಗೆ
ನನಗಾಗಿ ನೀಡಲು ನಿನ್ನ ಕೆಲ ಕಾಲಕೆ ..

ಎಲ್ಲಿದ್ದರೇನು ಹೇಗಿದ್ದರೇನು
ನಂಗೆ ನೀನು ಅದೇ ಮೌನ ಬಳ್ಳಿಯ ಮಗಳೇ ..


- ಅಮರ ಕೆ ಜಿ ಕಾನುಗೋಡು

ನೀಬಾರೆಯ ಮತ್ತೆ ? ನನಗಾಗಿ ..

ನನ್ನೆಲ್ಲ ದೇಹ ಬಡಿತ..   ನೀನಲ್ಲ,  'ಕನಸು' ಎಂದು ತಿಳಿದರೂ ..
ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ನೀನು ನಿಜವೆಂದು ನಂಬಿದ್ದೆ ..
ಕನಸಿನ ಹೃದಯಕೆ ಒಲುಮೆಯ  ಪ್ರೀತಿಯು  ಎಂದಿಗೂ  ವಿಯೋಗ ..
ಎಲ್ಲ ಕಳೆದುಕೊಂಡ ಏಕಾಂಗಿ ಆತ್ಮದ ಕಲ್ಪನೆ ..
ಆ ಎಲ್ಲ ವೈಭವದ ದಿನಗಳು ಅತಿರೇಕದ ಸ್ಪಷ್ಟನೆ ..
ನಿನ್ನಾ ಮೃದು ಸ್ಪರ್ಶ ನನ್ನ ಭಾವನೆಯ ಕೆದಕಿವೆ ..
ನಿನ್ನಾ ತುಟಿಗಳ ಸಿಹಿರುಚಿ ಕೋಲ್ಮಿಂಚ ಬೆಳಗಿವೆ
ನಿನ್ನಾ ಹೃದಯ ಬಡಿತ ನನ್ನ ಹೃದಯವ ಹಿಡಿದಿವೆ ..
ನಿನ್ನಾ ಬಿಸಿಯುಸಿರು ಬೆವರ ಕತ್ತ ಚರ್ಮವ ತಣಿಸಿದೆ..
ಪ್ರೇಮಿಗಳಂತೆ ಹಿಡಿದಪ್ಪಿವೆ  ನಿನ್ನಾ  ಕೈ ಬಲ ..
ಆಗಲೇ  ದಿಟ್ಟಿಸಲು -ನಿನ್ನ- ಈ ಕಣ್ಣ ತೆರೆದೆ, ಆದರೆ ನೀನಿಲ್ಲವಲ್ಲ ಅಲ್ಲಿ ..
ಕನಸಲ್ಲೇ ಮರೆಯಾದ ಮರೀಚಿಕೆಯಾದೆ ...
ನೀನು ನಿಜವಲ್ಲವೆಂದರಿತಾಗ .. ಕಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ಕನಸಿಲ್ಲದ ಕಣ್ಣೀರು !!!
ಉದ್ವೇಗದ ರಕ್ತದ ಚಲನೆ ..
ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ನನ್ನ ಹೃದಯ ಬರಿದು .. ಆತ್ಮ ಒಬ್ಬೊಂಟಿ ..
ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಕನಸಿಗೆ ಜಾರುವ ತವಕ ..
ಕನಸೆಲ್ಲ ನನಸಾಗುವ ಆಸೆಯ ಕುಹುಕ ..

ನೀ ಬಾರೆಯಾ ಮತ್ತೆ .. ಕೇವಲ ನನಗಾಗಿ ..

- ಅಮರ ಕಾನುಗೋಡು